Allah insanı üç formun birleşiminden yaratmıştır. Bunlardan biri olmazsa insan tamamlanmaz.Bu üç form birbirlerinden farklı yaratılışözelliklerine sahiptir.

Bu formlar: Ruh, Nefsve Beden’dir.

Bu formlardan ruh ve nefs, insanın beş duyu organı ile algılayamayacağı şekilde yani soyut yaratılış özelliklerine sahiptirler.

Soyut yaratılış özelliklerine sahip olan ruh ve nefsin dünya denilen somut yaratılış özelliklerine sahip olan biryerde yaşayabilmesi için bedene yani somut yaratılış özelliklerine sahip bir kalıba ihtiyaçları vardı.

Bu vesile ile Allah, somut dünyanın element hatta atom ölçeğinde bütün özelliklerinibarındıran toprak ve su birleşiminden yani çamurdan bedeni yarattı.

Sonra ruh ve nefsin bedenle birleşmesini emretti.Ve Âdem Allah tarafından yaratıldı(Bakınız: Âdem isminin anlamı:hiç, yok olacak olan).

***

Allah; meleklerin türünü soyut olan tek bir formdan.

İblisin türünü soyut olan dumansız ateş ve nefs olarak iki formdan yaratmışken(Hicr 27. ve Rahman 15. ayetler).

İnsan denilecekolan Âdem’i ise hem soyut (ruh-nefs) ve hem de somut (beden) üç formun birleşiminden yaratmıştır.

Bu özelliği nedeniyle secde edilmeye yani üstünlüğü kabul edilmeye layıktı Âdem.

Yaratılış olarak dahi melek ve iblis türünden farklı ve üstün bir türdüÂdem yani insan.

Allah meleklere ve fazla ibadet etmesi sebebi ile meleklerin seviyesine ulaşmış olan İblis’e emretti ‘Adem’e secde edin’ diye (Bakara suresi 34. ayet).

Allah’ın emrine karşı gelip secde etmeyen iblis, lanetlenen, kovulan ve mühlet verilenlerden oldu.

İki formlu iblis,üç formlu olan Âdem’in bedeni çamurdan olduğu için üstünlüğünü kabuletmedi. Âdem’in bedenini secde etmemesinin sebebi saydı.

İblis iken ‘şeytan’ oldu. Lanetlenip, kovulmasının sorumlusu olarak Âdem’i gösterdi.

İlginç olan şu ki; iblis Âdem’le daha önce hiç konuşmamış, hiç tartışmamış, hiç kavga etmemiş, kısaca; her ne şekilde olursa olsun hiçbir ilişkisi olmamış vehakkında hiçbir bilgisi olmadığı halde Âdem’in üstünlüğünü kabul etmedi.

İşte; kibrin ve önyargılı olmanın sonucu, lanetlenip, kovulmak. 

Şeytan; Âdem ve türüne hesap gününe kadar düşman olacağını ilan etti Allah’ın huzurunda.

Allah, şeytan ve Âdem’in düşmanlıklarını kabul etti.

Âdem yaratıldığı andan itibaren daha yaşayarak öğrenmeye başlamadan önce kibrin, önyargılı olmanın ve Allah’ın emrine karşı gelmenin sonucunun lanetlenip kovulmak olduğunu öğrenmişti.

Allah’ın ve meleklerin önünde Âdem’in çamurdan yaratıldığı yüzüne vurulmuştu şeytan tarafından.

Yaratıldığı maddeden ötürü küçük görülmüş ve küçük düşürülmek istenmişti.

Bedeninin yani çamurun şeytan ile düşmanlığının sebebi olduğunu öğrenmiş, ilk ve en büyük düşmanını tanımıştı.

Ve beden-düşmanlık ilişkisi ortaya çıktı.

***

Allah tarafından üç formun birleştirilmesi yani Adem’in yaratılışı ile insan denilecek yaratığınimtihan edilme veya ‘hanginizin daha iyi ve güzel işler yapacağının ortaya çıkması için’dünyadaki macerası başlamış oldu(Mülk suresi 2. ayet).

***

Allah, yarattığı insan denilecek bu canlıyı er ve dişi şeklinde iki cinsiyette yarattı.

Allah evvela er yani erkeği yarattı.

Kadını da erkeği yarattığı aynı şeyden ‘nefs (öz)’ten yarattı. (Araf suresi 189. ayet).

Bunun sebeplerinden biri; erkekle kadının aynı olduğunu, kadının erkeğin eşi, erkekle eş yani erkek ile bir bütünün iki eşit parçası olduğunu belirtmek içindi.

İlk yaratılan erkek bir müddet yalnız bırakıldı.Bu yalnızlık ile erkek huzursuzdu.Sekinet yani huzur istiyordu Âdem.

Ancak; erkeğin kadına muhtaç olduğunun dersini vermek için önce erkeği yaratmıştı Allah.

Allah erkeğe şunu demek istiyordu;‘ey erkek bak, senin sekinet yani huzur bulman içinseni yarattığım aynı şeyden eşini yaratacağım, o olmazsa huzur bulamazsın’.

Ve dişi Allah tarafından yaratıldı.

Erkek yani Âdem büyük bir sevinç içinde kendi gibi olana hayranlıkla baka kaldı. Nefsikabardı. Âdem âşık olmuştu.

Âdemdişiyi sardı. (Araf suresi 189. ayet).

Ve ilk nefs-aşk ilişkisiortaya çıktı (bakınız:Aşk; sarıp sarmalamak, zehirli sarmaşık bitkisi gibi sarmak).

Yaratılan dişi Esmer’di ve Âdem ona Allah’ın öğrettiği şekilde ‘Havva’ dedi (bakınız: Havva isminin anlamı).

Âdem’in yalnızlığı, huzursuzluğu sona erdi. Yaratan’ınateşekkür etti.Âdemöğrendi ki Havva olmazsa yine yalnız ve huzursuz olacaktı.

Bu sebeple ve zaman geçtikçe Havva’ya olan aşkı giderek farklıamaengin bir şeye dönüştü.

Bu dönüşen şeyin adı Allah’ın kendisine öğretmiş olduğu kaynağını ruh’tan alan Sevgi’ydi.

Ve ruh-sevgi ilişkisi ortaya çıktı.

Kendisine Allah tarafından öğretilen sevginin ne olduğunu Havva’ya olan aşkının yaşayarak sevgiye dönüşmesi ile öğrenmişti.

Âdem bir şeyin daha farkına vardı; aşk kaynağını nefsten alan gelip geçici ve kendisini zehirleyebilecek bir histi.

Kaynağını ruh’tan alan sevgi ise; Havva ile beraber yaşayarak, beraber emek sarf ederek huzur ve sekinete ulaşmanınzirvesiydi.

***

Artık dünya denilen yerdeki bahçelerde (cennet)Âdem’den mutlusu, huzurlusu yoktu ve olamazdı.

Kadın,ilk yaratılışından itibaren erkeğin aşkı, erkek için huzur ve mutluluk kaynağı olmuştu.

Beraber dünya bahçelerinde (cennet) huzur içinde yaşarlarken bir taraftanda imtihanda olduklarının bilincindeydiler.

İlk imtihanları bahçedeki bir ağacın meyvesinden yememekti. (Arafsuresi 19. ayet).

***

Şeytan, lanetlenip, kovulmasının tek sorumlusu olarak gördüğü Âdem ve Havva’yı dünyabahçelerinde (cennet) mutlu ve huzurlu görmek kininin artmasına sebep oluyordu.

İntikam alma hırsı bütün bedenini sarmıştı şeytanın. İntikam almaktan başka bir şey düşünemez olmuştu.

İntikamını almalı, Âdem ve Havva’yı Allah’ın gözünden düşürmeli, üstünlüklerini yerle bir etmeliydi.

***

Âdem ve Havva dünya hayatlarında ölüm ile karşılaşacaklarının farkındaydılar.

Ve her insan gibi ölmek istemiyorlardı. Ölmek istememek yani ölümsüzlüğe ulaşmak insanın en büyük isteği olmasına rağmen, en büyük zaaflarından da biriydi.

Şeytan, Âdem ve Havva’nın zayıf noktasını yakalamıştı.

‘Benim gibi kıyamete kadar yaşamak istiyorsanız yasaklanan ağacın meyvesinden yemelisiniz, ancak o vakit ölümsüz olacaksınız’ diye vesvese verdi.

Âdem ve Havva yasaklanmış ağacın meyvesinden beraber yedilerve ilk imtihanlarını kaybettiler. (Taha suresi 121. ayet).

Meyveyi beraber yedikten sonra akılları başlarına geldi.Allah’a karşı gelmişleri.

Bir anda çok büyük bir korku kapladı Âdem’i.Şeytan gibi lanetlenip, kovulabilirdi.

Yaratıldığı anda lanetlenip kovulmanın ne demek olduğunu şeytana bakarak öğrenmişti.

Fakat Âdem şeytanın yaptığını yapmadı yani kibirlenmedi ve günahında ısrar etmedi.

Âdem hemen Allah’ın kendisine öğrettiğikelimelerle Havva ile beraber tövbe ettilerAllah tövbelerini kabul etti. (Bakara suresi 37. ayet).

Ve ilk günah-tövbe ilişkisi ortaya çıktı.

Ancak; imtihanı kaybetmelerinde dahiÂdem ve Havva’nın yani insan türünün bir üstünlüğü daha ortaya çıktı: ‘Günahtan hemen sonra tövbe etmek’.

Şeytan başaramamış, ‘intikam aldım’ derken yine kaybedenlerden olmuştu.

Âdem ve türüne daha da kinlendi ve düşmanlığı arttı.

***

Hiçbir zorluk çekmeden rahatlıklarla dolu bahçelerde yaşayan Âdem ve Havva, bahçelerden (cennet)çıkarıldılar. Onları dünyada daha zorlu hayat şartları bekliyordu artık.Bir de nesilleriçoğalacaktı. Sorumluluk ve yükleri ağırlaşıyordu.

Ama Âdem ve Havva aşktan sonra sevgiye ulaşmanın verdiği engin dirayetle bütünzorlukların üstesinden gelmeyi başardılar.

Erkek ve kadının ‘eş’ olarak berabercemaddi ve manevi bütün zorlukları aşabilecekleri yegâne sır; birbirlerine kaynağını ruh’tan alan sevgi ile muamele etmeleridir.

Selametle.